Ik heb een paar fijne intervisiegroepen en in één daarvan werd gesproken over boos. Niet een beetje boos maar het uit je tenen boos zeg maar… Na de uitwisseling, liet het me niet los en prompt deelde vlak daarna een vriendin dat ze nooit boos is.

Hoe zit dat met jou? Ben jij weleens boos en hoe boos jij?

Ik ken en kan het. Boos zijn. Niet vaak overigens.  Voor mij zijn er verschillende boosheden. Enerzijds het boos in het moment. Anderzijds trigger-boosheid.

Het boos in het moment is passend bij de situatie. Het raakt grenzen. Mijn tas wordt bijvoorbeeld gestolen. Ik schrik, voel me boos – uit dat en ga over tot handelen. De boosheid gaat door mijn lijf heen. Is een ontlading en blijft niet hangen. Dat weet ik als ik later deel over mijn gestolen tas en het een anekdote zonder boosheid is. 

Vera Hellaman schrijf in ‘De emotie encyclopedie’: Boosheid is een heel krachtige, centrerende beweging, die vervolgens vanuit de basis van je wezen omhoog stuwt en er met kracht uitkomt. Zij kan met haar kracht omverblazen of bergen versjouwen. 

Zowel destructief als constructief.

Maar er is ook een andere boosheid- de trigger boosheid. Onderhuids. Stil en krachtig. Grommend bijna. Opgeslagen boosheid en onvrede. Met daaronder andere gevoelens en behoeftes die niet de ruimte krijgen in dat onderhuidse.

Deze boosheid wordt geactiveerd als een ander iets (niet) doet of zegt. De ander is dan de trigger naar oude pijn, herinneringen, overtuigingen. De vrijgekomen boosheid ruimt niet op. Lucht wel even op. Kan een gevoel van ‘Je gram halen’ met zich meebrengen maar de trigger-respons reactie blijft aanwezig en trekt zich weer terug tot een volgend trigger moment.

Voor mij is deze boosheid een uitnodiging om me te openen voor zelfliefde. Wat raakt me nu zo? Waar gaat dit werkelijk over? Wat wil gezien worden door mij? 

Trigger boosheid leidt terug naar (onbewuste) vroege ervaringen – soms zelfs van voorouders – waarin onvermogen en onbeantwoorde uitreikingen zijn opgeslagen. Ik gunde me in mijn pijn anders, simpelweg omdat ik iets anders nodig had. En dat wordt geraakt. En dat kan ik mezelf NU geven. 

Ik had troost nodig, ik geef mezelf troost en ga even zitten met een kop thee en fijne muziek.

Ik had ruimte nodig, ik geef mezelf ruimte en ga wandelen in de natuur.

Ik had erkenning nodig, ik geef mezelf erkenning en zeg ‘Dat was ook heel naar’.

Ik had liefde nodig en verbind me met de liefde die ik BEN.

Boosheid helpt je je energie weer terug te halen van waar het niet moest zijn.

Het vraagt je om te vechten voor in plaats van tegen.

Door daar eerst ruimte voor te maken, kan ik daarna, vanuit zelfliefde eventueel het gesprek aangaan met degene die mij triggert. Ik kan aangeven wat iets met me doet. Wat ik (niet) fijn vind. Wat ik nodig heb. En omdat ik dat bespreek vanuit zelfliefde – is mijn delen liefdevol. Er ontstaat ongekende helderheid en de essentie in het nu wordt uitgewisseld. 

Op zo’n moment voel ik me vrij en onafhankelijk: het is ok wat de ander wel of niet wil/kan met mijn delen. Ik voel me zacht en krachtig tegelijk. Het heeft een ontwapenend effect en in tegenstelling tot het projecteren van boosheid vind ik – als dit me lukt – heling, liefde en licht.

Het doet me denken aan één van de spirituele wetten van Deepak Chopra – de law of Karma.

Door boosheid te geven, ontvang ik boosheid.

Door liefde te geven, ontvang ik liefde ook op de plekken waar ik het vroeger gemist hebt. 

Boos: magisch eigenlijk de functies ervan – enerzijds ontladend, anderzijds helend. Tenminste in mijn perspectief. Hoe kijk jij hiernaar? Wat zegt jouw innerlijke stem over boosheid?

X Janneke 

PS Opstellingen – systemisch werk, is waanzinnig ondersteunend bij trigger boosheid. Je kan bij mij terecht voor individuele- of groepsopstellingen. Neem gerust vrijblijvend even contact op.