Wil je je kunnen verbinden met je innervoice en daar naar leven, dan is het fijn als je rust en ruimte ervaart. Relatiedynamiek kan de rust en ruimte versterken maar soms ook uitdagen…

Ik hoorde een tijd geleden Robert Bridgeman vertellen dat mannen en vrouwen -naast seks- maar één ding van hun partner verlangen. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en toen ik hoorde wat het was kwam mijn innerlijke criticus eerst om de hoek kijken. Ik vond het een wat eenvoudige kijk op relatiedynamiek. Ik vroeg me ook meteen af of ik het herkende in mijn eigen relatie en in de relaties van mensen om mij heen… Het reisde een tijd met me mee.

Nu vraag je je misschien af: wat is dat éne ding dan? En is het bij mannen en vrouwen hetzelfde? Het antwoord op de tweede vraag is: nee. Mannen verlangen iets anders dan vrouwen.

Eenvoudig gezegd wil de man zien dat zijn vrouw lacht, geniet, straalt. Op het moment dat een vrouw somber is, moppert, of onvrede uit, heeft de man het gevoel dat hij tekort schiet. Hij is niet in staat zijn vrouw gelukkig te maken. Needless to say dat dat ook niet zijn taak is, maar toch.
De vrouw daarentegen wil graag dat de man luistert naar haar èn haar begrijpt. Nu is het interessant dat als de vrouw straalt, de man maar wat graag luistert. En als de man luistert de vrouw straalt. Uiteraard geldt voor de communicerende vaten ook de andere kant.

Op het moment dat de vrouw moppert en klaagt, is het voor de man een grotere opgave om te luisteren. In plaats van begrip ontstaat onbegrip, weerstand, weerleggen of het aandragen van een oplossing. De vrouw wordt ontevredener, somber of boos en de man ervaart zijn onmacht.
Herkenbaar? Voor mij in ieder geval wel. Ik kan best nog weleens aangeven waar ik van baal, of wat me dwars zit. Het effect? Haha weinig ècht luisteren, begrip en steun. Terwijl als ik deel hoe ik de dingen ga veranderen of een voorstel doe waar ik blij van word, dan krijg ik eigenlijk altijd een luisterend oor. Zo ook overigens als ik in de echte kwetsbaarheid zit. Dan straal en lach ik niet, maar ben ik zo echt en zacht als het maar kan. Hij voelt dan geen machteloosheid, maar ervaart juist dat ik hem betrek en insluit bij wat in mij beweegt. Hij kan dan luisteren en begrip opbrengen als de beste. Gegarandeerd dat ik daarna weer (glim)lach.

De sleutel om de stemming om te buigen ligt bij jou. Hoe? Lach-Luister en Vrij!