Een terugkerend thema bij al mijn klanten – èn bij mijzelf is de angst voor de pijn. In het geraakt zijn staan de mechanismen:

• vechten, vluchten of bevriezen op – waar Hylke Bonnema ook het pleasen aan toevoegt.

We drijven af van wie we in de kern zijn. We willen niet voelen wat we in dat moment ervaren en worden een mythisch figuur ter bescherming van onze zachte kern. Ikzelf ontmoet in deze dynamiek vooral mijn vechter of bevriezer. Ik voel het, (h)erken het en ben in het moment zelf niet altijd in staat het om te buigen. Oude delen in mij zijn zoveel sterker. En toch – het lukt me steeds vaker wèl om een trigger buiten mijzelf liefdevol te verkennen en te ontvangen als uitnodiging. Wat is die uitnodiging? Voor mij is dat in acceptatie aanwezig zijn bij wat is, zonder te kleuren, zonder te oordelen. Me te verbinden met mijn gevoel. Mijn angst, verdriet, pijn, jaloezie… er naartoe te ademen en het gevoel de ruimte geven om te zijn. Ik ben niet mijn gevoel – ik voel. Dit proces vraagt tijd. Het bijzondere is dat het gevoel vertrekt als het echt gezien en gevoeld is. Niet omdat dat het doel is van het aanwezig zijn bij het gevoel – dan ben je immers nog steeds bezig het niet echt te laten zijn, maar omdat het gevoel vertrekt. De ruimte die daarna ontstaat is een nieuwe ruimte, een nieuwe werkelijkheid, een nieuw moment. De ruimte maakt het voor mij mogelijk om gedissocieerder te kijken naar de trigger die mij zo raakte – ik zie de andere perspectieven en kan mijn eigen verantwoordelijkheid nemen en mijn zelfsturing.

• Ik kan uitreiken en vragen ‘Ik heb je nodig, wil je me even vasthouden – luisteren?’
• Ik kan keuzes maken
• Ik kan afbakenen
• Ik kan openen

Ik kan opstaan. Ik sta op…. Rise up https://www.youtube.com/watch?v=6oCrubTUpDE Rise up gezongen door Patrica van Haastrecht bij The Voice of Holland, een uitvoering die ik prachtig vindt vanwege de emoties die zij erin weet te leggen. You’re broken down and tired Of living life on a merry go round And you can’t find the fighter But I see it in you so we gonna walk it out And move mountains We gonna walk it out And move mountains And I’ll rise up I’ll rise like the day I’ll rise up I’ll rise unafraid I’ll rise up And I’ll do it a thousand times again And I’ll rise up High like the waves I’ll rise up In spite of the ache I’ll rise up And I’ll do it a thousands times again For you For you For you For you When the silence isn’t quiet And it feels like it’s getting hard to breathe And I know you feel like dying But I promise we’ll take the world to its feet And move mountains We’ll take it to its feet And move mountains And I’ll rise up I’ll rise like the day I’ll rise up I’ll rise unafraid I’ll rise up And…