Deze week wil een blog geschreven worden. Keer op keer komen tekens op mijn pad. Tekens die ik waarneem bij mijn klanten. Maar bovenal tekens die ik waarneem bij mijzelf, in mijn eigen lijf.

Ruimte… ruimte…. ruimte fluistert de wind.

Uitwisselen doen we allemaal. De een wat meer dan de ander en het gaat snel. Gesprekken, van de hak op de tak pratend – over werk, het weer, de kinderen. De vakantie of het verlangen ernaar en doorhollen naar een volgend gesprek of een blik op onze mobiele telefoon. Niks mis mee. Prima. En… dit is niet vanuit de verbinding met je innervoice. Dit zijn gesprekken en handelingen op basis van routine, prikkels en impulsen.

Deze week nam ik deel aan een workshop waarbij innerlijk werk centraal stond. Er werd mij een vraag gesteld en ik nam even de tijd om het èchte antwoord te doorvoelen en te geven. Het gesprek in de groep ging echter al weer over op iets anders. Het antwoord was er in mij en dat was mijn cadeau. En… het was zo’n teken. Want ik voelde ook lichte teleurstelling – ik had het graag willen delen. Het oerverlangen verbinding aan te gaan, te ervaren, gezien te worden, liefde uit te wisselen zit in mij en in ons allemaal. Liefde is aandacht met aandacht voor jezelf en de ander. Of het nu om de natuur gaat, een zwerver, je zoon of de buurvrouw. Ik kon met mildheid zien dat de vragensteller aandacht schonk aan een andere cursist. Ik kon met mildheid voelen dat dat blijkbaar in dit moment nodig was en dat ik een keuze had om alsnog te delen. Ik kon met mildheid zien wat de innervoice nodig heeft en daar een stem aan geven.

De innervoice is puur, echt, soms (heel) kwetsbaar omdat die het daglicht nog niet eerder heeft gezien en voorzichtig naar buiten wil komen. In het uitwisselen, het delen van de innervoice, geldt één belangrijke regel

 ~ schep ruimte ~

De innervoice komt van diep. Het (slimme) onbewuste, de oude wijsheid, je intuitie. Het is een tragere stroom dan het gewone gesprek. Het vraagt geduld om de vorm waarin de innervoice zich toont te ontrafelen. Ruimte scheppen, geldt zowel voor het in verbinding komen met je eigen innervoice als voor het luisteren naar de innervoice van de ander.

Hoe doe je dat dan? Die ruimte scheppen?

• door te vertragen
• door te zakken
• door te verstillen

Vertragen: stap in slowmotion. Laat multitasken voor wat het is en focus op die ene vraag of dat ene gevoel.                   Zakken: ga zitten, bij voorkeur op de grond. Goed aarden brengt je gemakkelijker in verbinding met je basis en je innervoice. Verstillen: wacht in stilte tot woorden komen.

Als je luistert naar je innervoice of die van de ander, schep dan een veilige holding space door uit oordelen te blijven.         Ik ben aanwezig bij de woorden ~ Ik ben aanwezig bij mijn lijf ~                                                                                                         Ik ben nieuwsgierig naar de betekenis ~ Ik ontdek wat ik (nu) nog niet weet.

Ik wens je veel mooie ontdekkingen toe en ruimte,

X Janneke ~ Live your innervoice