Dit blog klopt al een tijdje aan de deur… Hoe zit dat nu met je InnerVoice en opvoeding? Wat is de impact van je ouders op jouw InnerVoice en andersom? 

Laat ik beginnen bij het kind…

Klein, open en afhankelijk komt ieder mensenkind op de wereld. Meestal bij de biologische ouders die hem of haar verzorgen. Leren gaat razendsnel en één van de leerstrategieën is imiteren. Kinderen imiteren hun ouders. Ze apen alles na. Soms zie je ze letterlijk opgedirkt in jouw kleren voor een spiegel staan – terwijl ze jouw werkend bestaan naspelen. In dat leren en imiteren doen kinderen van alles om erbij te horen. Om aardig gevonden te worden. Daar helpen ook het brein, de zintuigelijke scherpzinnigheid en conditionering fantastisch bij. So far so good. Ieder kind heeft echter ook een unieke blauwdruk. Met unieke talenten, wensen en grenzen. Ongemerkt nemen we tijdens het opgroeien allemaal afscheid van delen van onze unieke blauwdruk. Omdat we er negatieve opmerkingen over krijgen, voor gestraft worden, onbegrepen worden of…

Onze blauwdruk, kern, beschermen we met muurtjes, wegbewegen, pleasen of zwijgen. Tenminste dat is het idee. In werkelijkheid drijven we verder van onze unieke blauwdruk af. Met de jaren groeit het verlangen om weer terug te keren naar huis, naar onze unieke kern. Dat is spannend. Het vraagt om het loslaten van je vertrouwde en veilige beschermingsstrategieën, je patronen… Paradoxaal genoeg draagt thuiskomen bij je kern, voorbij die patronen, nu juist bij aan een intens gevoel van veiligheid en vertrouwen.

Bovenstaand proces hoort bij het leven. Ik heb niet de illusie dat je als ouder kunt voorkomen dat je kind afdrijft van delen van zichzelf. Wel draag ik heel graag bij aan reductie van onnodig afdrijven. Ik begeleid ouders en geef ze handvatten om ruimte te maken voor wat er gezien, gehoord en gevoeld wordt bij het kind. Zodat ze van jongs af aan ervaren dat ze (mogen) ZIJN wie ZIJ zijn. 

De ouders

De komst van een kind is de geboorte van jou als vader of moeder. Je hart opent een nieuwe poort naar liefde, (ver)zorgen en balans. Zonder cursus of gebruiksaanwijzing. Met soms veel uitdaging, bij je kind of jezelf. In het begin is het heel duidelijk wat jij als ouder ‘moet’ doen. Je kind kan zelf niets, dus alles ligt op jouw bord. Voor je het weet zijn ze echter groter en begint de dans tussen loslaten en verbinden. Loslaten is wat anders dan onverschillig en afgestompt. Verbinden is wat anders dan binding en vasthouden. Ontrafel het allemaal maar eens…

In die dans en zoektocht drukt je kind regelmatig op jouw knoppen. De knop van genieten en verwondering en de knop van het bloed onder je nagels trekken. Je kind houdt je dagelijks spiegels voor. Waar jij op aan gaat, aan de positieve en negatieve kant, gaat voor een groot deel over jou. Wat wil in jou gebeuren? Wat raakt het in jou? De spiegels bieden kansen om nog meer thuis te komen bij jouw eigen unieke kern. Daar waar jij tijdens het opgroeien zelf vanaf bent gedreven. Ik begeleid ouders en geef ze handvatten om ruimte te maken voor wat er gezien, gehoord en gevoeld wordt in hun hoofd en hart. Zodat ze ervaren dat ze ZIJN wie ZIJ zijn. 

Familieopstellingen dragen zo bij aan het ontrafelen van deze dynamieken tussen ouder en kind …

Een huilend kind, een boze tiener, een depressieve acht jarige, een niet zindelijke tien jarige, een rebelse zoon, een onzekere dochter.

Een ongeduldige vader, een vermoeide moeder, een schreeuwende ouder, een machteloze ouder, een overbezorgde ouder.

Het zijn spiegels van de ziel, van het familiesysteem die aandacht willen. Zoals Ram Dass zo mooi zegt ‘We are all walking eachother home’. Thuis naar onze natuurlijke kern. Kijk je het aan? Durf je…? Of probeer je anderen te veranderen zodat je zelf niet hoeft te voelen?

In mijn begeleiding reis ik liefdevol mee, soms ook met het gezinnen. 

Op weg naar huis, naar de InnerVoice,

Welkom X Janneke