Gisteren hoorde ik een ‘gesprek’… Ik neem je even mee😃

Een man werd gevraagd wat hij van ‘pilates’ vond. Hij bleef even stil en zei ‘Ja dat weet ik niet zeker maar het lijkt me zweverig’. De reactie daarop was ‘Nee dat is het helemaal niet!’ En het gesprek was klaar… Zij ging uitleggen waarom het niet zweverig is. Punt uit.

Het had anders kunnen lopen. Ze had kunnen vragen ‘Wat maakt dat je dat denkt?’ of ‘Wanneer is iets zweverig voor jou?’. Ze had kunnen aangeven ‘Hé wat interessant, zo ervaar ik het zelf niet.’ Meningen kunnen naast elkaar bestaan. En juist een ander geluid kan zo razend interessant zijn. Het verruimt je blik. Het leert je, altijd – ongeacht of je je mening bijstelt.

Ik betrap mezelf ook weleens op niet echt luisteren. Vooral op momenten dat ik in een emotie schiet. Ik wil dan niet horen wat ik hoor, maar steeds vaker lukt het me om aanwezig te zijn. Bij wat iets voor mij is wat iets voor de ander is en 
wat er in het verschil gebeurt. Ik geniet daar intens van. 

Luisteren met mijn ogen 👀 dicht en hart 🧡open. 

Nieuwsgierig naar de blik van de ander op de wereld.
Nieuwsgierig naar de InnerVoice van de ander.

Verbonden met mijn eigen kompas en verwondering in het moment – voor mij is dat aanwezig zijn. Voor jou?

X Janneke