Luisteren….

Luisteren lijkt zo eenvoudig èn het is een kunst, een gave, die je kunt ontwikkelen en verfijnen. Als je de kunst van het luisteren beheerst, is het gemakkelijker om in verbinding te komen met je eigen innerlijke stem en die van anderen. 

Luisteren gaat over veel meer dan alleen maar horen, uiteraard 😉                                                              Luisteren gaat ook over veel meer dan hetgeen gezegd wordt.                                                                    Misschien gaat het wel vooral om hetgeen niet gezegd wordt.

Maar hoe luister je naar wat niet gezegd wordt?

Gisteren, voorafgaand aan een lezing over communicatie met kinderen, was ik in gesprek met twee vrouwen. De één vertelde enthousiast over haar 2 jarige dochter. Ik vroeg aan de andere vrouw of zij ook kinderen heeft. Haar antwoord was ‘Nee, ik ben wel mijn hele leven betrokken bij kinderen. Ik heb vroeger veel opgepast en werk nu met heel veel plezier op dit kinderdagverblijf. Misschien krijg ik ze ook een keer.’ De andere vrouw haakte meteen in op het gesprek en stelde de vraag ‘Hoe lang werk je hier al’…. Er was spanning voelbaar.

We gaan soms liever om een onderwerp heen, weg van pijn en ongemak – ook in de communicatie met onszelf. Terwijl de spanning er wel is. Bijzonder genoeg komt er ruimte voor ontspanning als we de verbinding durven aangaan met dat wat zich aandient, ook het minder fijne.

Hoe? Hoe reageer je op: ‘Misschien krijg ik ze ook een keer.’  

• beweeg je weg
• stel je vragen
• val je stil

Het is een kunst om aanwezig te zijn bij dat wat niet gezegd wordt, zonder te redden, fixen, vergroten, bagatelliseren of negeren. Wat hier mogelijk niet gezegd wordt is: ‘Ik wil graag kinderen of we zijn al een tijdje bezig of ik heb een miskraam gehad of ik ben ongewenst kinderloos of ik heb geen partner’. Precies weten doe ik het niet. Kijkend naar haar gezichtsuitdrukking, luisterend naar haar stem, haar houding observerend hoor ik wel fragmenten.

Wat zou bijvoorbeeld ‘Ik gun het je, zo te horen is een kindje meer dan welkom’ openen… Mijn ervaring is, als je bereid bent te gaan naar dat wat gezien, gehoord, gevoeld wil worden – mooie en soms ook transformerende gesprekken plaatsvinden.

De kunst van het luisteren gaat primair over ‘ernaar toe’ in plaats van ‘ervan weg’.

Ook als je luistert naar jezelf. Neem jij je gevoel, inspiratie, lichaam en verlangens serieus? Ga jij ernaar toe of beweeg je ervan weg. Ik begeleid veel mensen die het nog niet zo gemakkelijk vinden om echt in contact te zijn met zichzelf. Ze bewegen weg van bijvoorbeeld een terugkerende hoofdpijn. Nemen een pijnstiller en gaan dapper door. Ze zien zichzelf als gedreven en verantwoordelijkheid nemend voor het werk, gezin of andere afspraken. Maar in dat verantwoordelijk zijn verliezen ze de verantwoordelijkheid voor hun eigen gezondheid uit het oog. Structureel weg bewegen van jezelf, houdt je weg bij jouw pad, jouw innerlijke weten, jouw welzijn en daarmee ben je eigenlijk ook maar op halve kracht bij je omgeving.

 De kunst van het luisteren gaat secundair over vertragen en ècht verbinden met je hele lichaam.

Echt verbinden gaat gepaard met een nieuwsgierige, oordeelloze houding, verkennend, overwegend, verruimend met bovenal de bereidheid– stap voor stap – dat te veranderen wat niet meer past.

De kunst van het luisteren begint bij jezelf – ontmoet jezelf volledig, Live Your Innervoice X Janneke